ตัวฉันเองเป็นลูกสาวคนเล็กของที่บ้านเลยทำให้โดนตามใจตั้งแต่ยังเด็กเลยทำให้ฉันชอบอะไรตามใจตัวเองตอนนั้นฉันอายุได้สิบแปดปีมีแฟนรุ่นราวคราวเดียวกันเขาชื่อว่ากล้าทางบ้านเขารับราชการกล้าเป็น

สวัสดีค่ะเราชื่อแพรว อายุ 18 ปีย้อนไปเมื่อสามเดือนก่อนหน้า ณ วันเกิดเหตุ วันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรกของเราค่ะและวันที่บ้านของเราไม่มีใครไปส่งเราที่โรงเรียนได้เลยค่ะ เราเลยจำเป็นที่จะต้องไปนั่งรถเมล์เพื่อไปโรงเรียนให้ทันเวลา ซึ่งเราก็ออกจากบ้านไปรอรถเมล์ เมื่อรถมาถึงเราก็เดินขึ้นรถไปค่ะ ขณะที่เราขึ้นไปบนรถเราก็ได้เดินแทรกคนเข้าไปยืนอยู่ข้างใน และคนก็แน่นมากจนเราได้ยินเสียงกระเป๋ารถเมล์บอกว่าให้คนข้างในเดินชิดเข้าไปหน่อยรวมถึงเราด้วยซึ่งตอนขยับเข้าไปเราดันไปเหยียบเท้าคนคนหนึ่ง เมื่อเรารู้สึกตัวเราก็เลยหันไปขอโทษเขา แต่ไม่เราทันได้มองหน้าเขา เลยไม่รู้ว่าเขาเป็นผู้ชายหรือผู้หญิงค่ะ จนเรารู้สึกได้ว่ามีอะไรมาจ้องมอง

สวัสดีค่ะดิฉันชื่อแพรว ดิฉันมีเพื่อนสนิทที่เพิ่งจะรู้จักกันได้ปีกว่าๆซึ่งเขาคนนี้มีเวลามาหาฉันบ่อยๆทุกครั้งที่ดิฉันมีปัญหากับแฟนของดิฉันเพื่อนคนนี้จะคอยอยู่ข้างๆฉันและคอยปลอบใจฉันเสมอเราสองคนสนิทกันไวมากค่ะและส่วนมากถ้าดิฉันจะไปไหนเขาจะไปกับดิฉันทุกทีแต่เสียแค่อย่างเดียวเขาต้องไปทำงานที่ต่างจังหวัดจะมีเวลาแค่ช่วงเสาร์อาทิตย์ที่เขาจะมาหามาเฝ้าฉันอยู่ตลอดจริงๆเราก็เหมือนจะเป็นเพื่อนกันธรรมดาใช่ไหมคะแต่ที่จริงแล้วมันมีอะไรมากกว่านั้นเขารักดิฉันค่ะเขาเคยสารภาพกับดิฉันตรงแต่ทำยังไงได้ล่ะคะดิฉันมีแฟนอยู่แล้ว แฟนดิฉันก็ไม่ได้ทำผิดอะไรจะให้ดิฉันทิ้งเขาเพื่อมารักกับคนนี้ก็คงไม่ใช่ดังนั้นเราเลยตกลงว่าจะอยู่ข้างๆกันไปแบบนี้ไม่ร้องขอหรือเรียกร้องอะไรเรามีความสุขกันมากๆเลยค่ะดิฉันอยากจะอยู่ข้างๆเขาตลอดไปแต่ก็คงไม่ใช่ไหมล่ะคะ

ดีค่ะทุกคน ดิฉันชื่ออ้อยค่ะ อายุ 26 ปีแล้ว แต่ดิฉันโสดมาก ๆ เลยล่ะค่ะ ดิฉันถูกจ้างให้มาเฝ้าคนไข้ที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง เป็นโรงพยาบาลเอกชน เฉพาะคนรวยเท่านั้นแหละค่ะที่จะเข้ามาใช้บริการที่โรงพยาบาลแห่งนี้ได้ เจ้าพนักงาน เจ้าหน้าที่ ก็แต่งตัวเรียบร้อยดูสะอาดตา โดยรวมแล้วการได้ก้าวเข้ามาที่โรงพยาบาลแห่งนี้เป็นครั้งแรกก็สร้างความประทับใจให้ดิฉันไม่น้อยเลยล่ะค่ะ ดิฉันกดลิฟท์ขึ้นไปยังชั้น 7 ที่ญาติของผู้ป่วยจ้างฉันให้มาเฝ้า ทราบมาว่า ผู้ป่วยนอนไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้ และไม่สามารถสื่อสารด้วยการพูดได้เนื่องจากใส่ท่อช่วยหายใจ จึงทำให้การสื่อสารนั้นค่อนข้างที่จะลำบากมาก ๆ เมื่อดิฉันมาถึงหน้าห้อง ก็ทำใจสักพักแล้วเปิดประตูเข้าไปด้วงรอยยิ้มแจ่มใส…

สวัสดีครับผมชื่อรี บ้านผมนั้นอยู่แถบชนบทครับทำนากันเสียเป็นส่วนใหญ่ เรื่องที่เกิดขึ้นนี่จึงเกิดที่กระท่อมปลายนา วันนั้นผมกับเพื่อนอีก 4 คนนัดกันไปปักเบ็ดกันครับ เราก็ไปนอนที่กระท่อมปลายนา เอาเหล้าไปนั่งกินกัน ทีนี้วันนั้นป้าสายแกก็ออกมาปักเบ็ดเหมือนกัน เห็นว่าที่กระท่อมมีคนอยู่เลยเดินเข้ามานั่งคุยด้วย เราก็เลยชวนแกมานั่งกินด้วยกันเสียเลย ป้าสายแกอายุซัก 46-47 ได้แล้วล่ะมั้งครับ แกก็เป็นผู้หญิงบ้าน ๆ ทั่วไปเนี่ยแหละครับไม่ชอบแต่งหน้าแต่งตัวอะไร แต่ว่าทรวดทรงแกก็ยังพอมีให้เห็นอยู่บ้าง เวลาออกหาปลาแกก็จะใส่เสื้อคอกลมบาง ๆ กับผ้าถุงแค่นั้น ด้วยความที่แกไม่ใส่เสื้อในเราเลยได้เห็นหัวนมดำ ๆ ของแกจนชินตาละ พวกเราส่วนมากปกติก็ไม่ได้คิดอะไรกับแกนัก…

ผมชื่อ สัน เป็นเจ้าของธุรกิจส่วนตัว ผมเองทำงานเกี่ยวกับการนำเข้าสินค้า จึงมีหลายครั้งที่ต้องบินไปต่างประเทศ หรือรับลูกค้าต่างประเทศเพื่อมาดูงานการนำเข้าของบริษัทผม เป็นคาร์โก้เล็กๆที่อยู่ในกลางกรุงเทพ ถึงจะไมได้ใหญ่โตอะไร แต่ก็ทำเงินให้ผมปีละหลายล้าน จนสิ้นปี เราสรุปยอดขายกัน ปิดยอดที่ 3 ล้าน ผมจึงมอบโบนัสให้กับตัวเองด้วยการไปเที่ยวญี่ปุ่น แต่การเที่ยวของผม มันไม่ธรรมดา ผมออกเดินทางตอนดึกวันเสาร์ โดยสายการบินหนึ่ง ผมเองก็ขึ้นเครื่องไปด้วยอาการเมา เพราะกินเลี้ยงบริษัทเสร็จก็ขึ้นเครื่องต่อทันที อาหารจึงค่อนข้างสะลืมสะลือ ผมได้ที่นั่งแถวริมติดทางเดิน ซึ่งสะดวกดี ผมเมาแบบนี้ก็คงต้องเข้าห้องน้ำบ่อยๆ…

ผมเองเป็นแค่ผู้ชายคนหนึ่ง ที่บังเอิญได้รู้จักกับ “ฐา” หรือ เราบังเอิญพบกันโดยบังเอิญ เธอเป็นดารา เป็นเน็ตไอดอลชื่อดัง วันนั้นที่เราพบกัน เธอไปถ่ายแบบให้กับกล้องยี่ห้อหนึ่ง ซึ่งมันไม่ใช่การถ่ายแบบธรรมดา เพราะ ฐา หรือชื่อที่หลายคนรู้จัก “พิมฐา” เธอเป็นคนดัง จึงต้องมีการจ้างเป็นพิเศษเพื่อให้เธอยอมถ่ายแบบโป๊ ไม่ว่าจะด้วยค่าจ้างเท่าไหร่ สุดท้ายเธอก็ยอม จนในที่สุดก็มาถึงวันนัดถ่ายแบบ ผมพยายามแต่งตัวให้ดูดีที่สุด เพราะผมทำหน้าที่เป็นตากล้อง ที่จะจับภาพของเธอที่สวมเสื้อผ้าน้อยชิ้น มีเพียงบิกินี่ตัวเล็กปิดหีขาวๆนั้นไว้ ไม่ว่าเธอจะพยายามปิดบังมันย่างไร ยิ่งทำให้ตากล้องอย่างผม…